Bilo da je to sezonsko skladištenje energije ili veliko obećanje avijacije sa nultom emisijom, na vodonik se dugo gledalo kao na nezamjenjiv tehnološki put ka neutralnosti ugljika. Istovremeno, vodonik je već važna roba za hemijsku industriju, koja je trenutno najveći korisnik vodonika u Njemačkoj. Godine 2021. njemačke hemijske fabrike su potrošile 1,1 milion tona vodonika, što je ekvivalentno 37 teravat sati energije i oko dvije trećine vodonika koji se koristi u Njemačkoj.

Prema studiji Nemačke Task Force za vodonik, potražnja za vodonikom u hemijskoj industriji mogla bi porasti na više od 220 TWH pre nego što se postigne utvrđeni cilj neutralnosti ugljika 2045. Istraživački tim, sastavljen od stručnjaka iz Društva za hemijsko inženjerstvo i biotehnologije (DECHEMA) i Nacionalne akademije nauka i inženjerstva (acatech), imali su zadatak da osmisle mapu puta za izgradnju ekonomije vodika tako da poslovni, administrativni i politički akteri mogu zajedno razumjeti potencijalne buduće izglede ekonomije vodika i korake koji su potrebni za stvaranje jednog. Projekat je dobio subvenciju od 4,25 miliona eura iz budžeta njemačkog Ministarstva obrazovanja i istraživanja i njemačkog Ministarstva za ekonomska pitanja i klimatske mjere. Jedna od oblasti obuhvaćenih projektom je hemijska industrija (bez rafinerija), koja emituje oko 112 metričkih tona ekvivalenta ugljen-dioksida godišnje. To čini oko 15 posto ukupnih njemačkih emisija, iako ovaj sektor čini samo oko 7 posto ukupne potrošnje energije.

Očigledna neusklađenost između potrošnje energije i emisija u hemijskom sektoru je posledica upotrebe fosilnih goriva u industriji kao osnovnog materijala. Hemijska industrija ne samo da koristi ugalj, naftu i prirodni gas kao izvore energije, već i razlaže te resurse kao sirovine na elemente, prvenstveno ugljik i vodonik, da bi se ponovo kombinovali za proizvodnju hemijskih proizvoda. Ovako industrija proizvodi osnovne materijale kao što su amonijak i metanol, koji se dalje prerađuju u plastiku i umjetne smole, gnojiva i boje, proizvode za ličnu higijenu, sredstva za čišćenje i lijekove. Svi ovi proizvodi sadrže fosilna goriva, a neki su čak i u potpunosti sastavljeni od fosilnih goriva, pri čemu sagorijevanje ili trošenje stakleničkih plinova čini polovicu emisija industrije, dok druga polovina dolazi iz procesa konverzije.

Zeleni vodonik je ključ održive hemijske industrije

Stoga, čak i kada bi energija hemijske industrije dolazila u potpunosti iz održivih izvora, to bi samo prepolovilo emisije. Hemijska industrija mogla bi više nego prepoloviti svoje emisije prelaskom s fosilnog (sivog) vodonika na održivi (zeleni) vodonik. Do danas, vodonik se proizvodi gotovo isključivo iz fosilnih goriva. Njemačka, koja dobiva oko 5% vodonika iz obnovljivih izvora, međunarodni je lider. Do 2045/2050, njemačka potražnja za vodonikom će se povećati više od šest puta na više od 220 TWH. Vrhunska potražnja mogla bi biti čak 283 TWH, što je ekvivalentno 7,5 puta trenutnoj potrošnji.